@article { author = {دهشیار, حسین}, title = {}, journal = {Foreign Relations}, volume = {5}, number = {3}, pages = {-}, year = {2013}, publisher = {Institute for Strategic Research Expediency Discernment Council}, issn = {2008-5419}, eissn = {2588-6541}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {عربستان: کنشگر منطقه‌ای در بستر روابط ویژه}, abstract_fa = {در طی بیش از دو دهه گذشته، دولت عربستان‌سعودی سیاست خارجی انفعالی و حفظ وضع موجود در هر شرایطی و هزینه‌های مترتب در منطقه را به مرور از چشم‌انداز استراتژیک خود دور ساخته‌است. در طی دهه‌های متمادی که این کشور با دو خطر موجودیتی در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی روبرو بود، رهبران سیاسی حاکم، امکان‌پذیرترین و شدنی‌ترین سیاست را همان پیروی از خط‌مشی‌های انفعالی و نزدیکی وسیع و همه‌جانبه با امریکا در راستای این درک قراردادند. اما از زمان محرزشدن افول جنگ سرد عربی در منطقه و پایان جنگ سرد در سطح بین‌المللی، عربستان تغییر عمده‌ای را در قلمرو سیاست منطقه‌ای خود، پی‌ریزی کرد. ; عملکرد دولت عربستان‌سعودی از زمان پایان رسمی و غیررسمی این دو جنگ سرد و بالاخص اقدامات این کشور در رابطه با جنبش‌های اجتماعی در جهان عرب، به طور مشخص و بارزی تجلی‌گر جایگزینی سیاست‌های انفعالی با سیاست‌های کنش‌گرایانه و پیش‌قدمی در برهم‌زدن وضع موجود در صورت توجیه‌پذیر بودن آن است. ; سئوال مقاله این است که چه الزامات و مولفه‌هایی عربستان‌سعودی را به سوی ایفای نقش بازیگر کنشگر و فعال در سطح منطقه و تلاش برای تأثیرگذاری فزون‌تر بر معادلات قدرت در صحنه داخلی کشورهای منطقه سوق داده‌است. ; فرضیه مقاله بر این ایده استوار است که به دنبال افول جنگ سرد عربی در سطح منطقه و پایان جنگ سرد در سطح نظام بین‌الملل که محو خطر موجودیتی علیه عربستان را رقم‌زد، در طی بیش از دو دهه گذشته عربستان‌سعودی سیاست بسط نفوذ سیاسی و اشاعه ارزش‌های موردنظر را که در بستر جنبش‌های اجتماعی شکل‌گرفته در جهان عرب فرصت تجلی وسیع‌تر را پیدا کرده بود، پی‌گرفته‌است. ;}, keywords_fa = {جنگ سرد عربی,جنگ سرد بین‌المللی,پان‌عربیسم,محور محافظه‌کار,محور رادیکال,چتر امنیتی}, url = {https://frqjournal.csr.ir/article_123627.html}, eprint = {https://frqjournal.csr.ir/article_123627_85f82c0ca974bf1d0c6d0bb2b25dcab5.pdf} }