%0 Journal Article %T تغییر رهبری و تحول در راهبرد منطقه ‏ای امارات متحده عربی (2014-2020) %J فصلنامه روابط خارجی %I پژوهشـکده تحقیقـات راهبردی مجمـع تشخیـص مصلـحت نظـام %Z 2008-5419 %A غلام‌نیا, هادی %A پیرمحمدی, سعید %D 2020 %\ 02/20/2020 %V 11 %N 4 %P 81-111 %! تغییر رهبری و تحول در راهبرد منطقه ‏ای امارات متحده عربی (2014-2020) %K امارات متحده عربی %K راهبرد منطقه ‏ای %K محمد بن ‏زاید %K خاورمیانه %K نظریۀ تصمیم‏ گیری %R %X امارات تا سال 2000م. عمدتاً به‏عنوان دنباله‏روی ریاض در روندهای امنیتی و سیاست منطقه‏ای این کشور عمل می‏کرد. از سال 2004م. که «شیخ خلیفه بن‏زاید» به قدرت ‏رسید در نتیجۀ عواملی چون تثبیت نسبی نقش و جایگاه امارات در نظم منطقه‏ای و بین‏المللی، انباشت ثروت و تقویت روابط با آمریکا، سیاست خارجی امارات وارد فضایی جدید شد. وجه مشخصۀ این دوره که با ولیعهدی محمد بن‏زاید کامل شد، ارائه تعریفی جدید از نقش منطقه‏ای امارات می‏باشد. تحت این شرایط، امارات پروژۀ منطقه‏ای خود را در قالب تحرکات جدید در حوزۀ ژئوپلیتیکی غرب آسیا و شمال آفریقا آغاز کرد. محمد بن‏زاید از زمان رسیدن به مسند قدرت نوعی تغییر در سیاست منطقه‏ای امارات به‏وجود آورده است. امارات تحت ریاست محمد بن‏زاید سیاست خارجی مداخله‏گرایانه‏ای را در پیش گرفته که هدف آن طرح ابوظبی به‏عنوان یک قدرت منطقه‏ای می‏باشد. پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که «سیاست منطقه‏ای امارات از زمان روی‌ کار آمدن محمد بن‏زاید چه تحولاتی را تجربه کرده است؟» یافته‏های مقاله بر مبنای گزاره‏های «نظریۀ تصمیم‏گیری» نشان می‏دهد که تحول بنیان‏های سیاست خارجی امارات از جمله دگرگونی در ادراکات، برداشت‏ها، و به‏طور کلی منافع، هویت‏ها و ترجیحات تصمیم‏گیرندگان از قدرت نسبی این کشور در سطح منطقه‏ای و نظام بین‏المللی عاملی بوده که ابوظبی را به ایفای نقش منطقه‏ای جدید و مبتنی بر حضور فعال در بحران‏های منطقه‏ای ترغیب نموده است. روش پژوهش در این مقاله از نوع تبیینی بوده و اطلاعات مورد نیاز نیز به روش کتابخانه‏ای و استفاده از منابع اینترنتی گردآوری شده است. %U https://frqjournal.csr.ir/article_118392_931ee6c6ac4bf9f2c2d74f0bca68c1c4.pdf