احمدی، سید عباس (1386). بررسی نقش و موقعیت ایران در نظریههای ژئوپلیتیک. مجلس و پژوهش. 14 (57)، صص 26-9.
احمدی پور، زهرا. ولی قلی زاده، علی (1389). بررسی و تحلیل نقش خزر در معادلات ژئوپلیتیک منطقهای. فصلنامه جغرافیا. ۸ (17)، 7-17.
احمدیان، محمدعلی (1388). ویژگیهای جغرافیایی کشورهای اسلامی، چ چهارم. مشهد: انتشارات سخنگستر.
افشردی، محمدحسین (1381). ژئوپلیتیک قفقاز و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران. تهران: انتشارات دوره عالی جنگ سپاه.
ایوانز، گراهام. جفری نونام (1981)، فرهنگ روابط بینالملل. ترجمه حمیرا مشیرزاده. تهران: نشر میزان.
برزگرزاده زرندی، معین (1394). کشمکشهای سرزمینی در منطقه جنوب آسیا. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران.
بهروزی فر، مرتضی. همایون نسیمی (1383). ایران، خلیجفارس و بازارهای جهانی انرژی. مجله اطلاعات سیاسی- اقتصادی. (210 و 209)، صص 43-30.
توحیدی، امالبنین (1386)، موانع همگرایی در جنوب غرب آسیا (مطالعه موردی، خط لوله صلح). مجموعه مقالات.
سجادپور، سید محمدکاظم. پهلوانی، مهرداد (۱۳۹۱)، جایگاه ایران در روابط بین هند و ایالات متحده آمریکا، پژوهشنامه ایرانی سیاست بینالملل، ۱ (۱)،صص 93-68.
حافظنیا، محمدرضا (13۹۲)، جغرافیای سیاسی ایران تهران: انتشارات سمت.
حسین پور پویان، حسین (1392). تبیین مؤلفههای جغرافیایی و ژئوپلیتیکی روابط در مناطق ژئوپلیتیکی. فصلنامه ژئوپلیتیک. ۹ (۲)، صص 203-161.
خرم، علی (1386). چین و خلیجفارس. مجموعه مقالات سمینار بررسی مسائل خلیجفارس. تهران: معاونت پژوهشی دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی دانشگاه آزاد اسلامی.
رحیمپور، علی (1389). امنیت خلیجفارس و جایگاه استراتژیک ایران. فصلنامه جغرافیای انسانی.۳ (۱)، صص 30-11.
رسولی، محمد (1393) ایران و روابط بینالملل تهران: انتشارات سمرقند.
زارعی، بهادر. (1393) (الف). فرصتها و چالشهای سیاست خارجی ایران در منطقه خزر. تهران: انتشارات دانشپژوه.
زارعی، بهادر. (1393) (ب). مطالعات منطقهای خلیجفارس. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
زرقانی، سید هادی. احمدی، ابراهیم (۱۳۹۵). تحلیل ژئوپلیتیک روابط ایران و هند در چارچوب وابستگیهای متقابل. پژوهشهای ایرانی سیاست بینالملل، 4 (۲)، صص 85-55.
زینالعابدین، یوسف (1386). درآمدی بر جغرافیای سیاسی پیشرفته. رشت: کتیبه گیل.
قاسمی، فرهاد (1389). سیاستهای پیشنهادی برای حصول امنیت در منطقه، مطالعه موردی: خاورمیانه. فصلنامه ژئوپلیتیک. ۶ (۲).
کوهن، برنارد (1387). ژئوپلیتیک نظام جهانی. ترجمه عباس کاردان. چاپ اول. تهران: انتشارات ابرار معاصر.
لیتل، ریچارد (1389). تحول در نظریههای موازنه قوا. ترجمه غلامعلی چگینی زاده. تهران: مؤسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران.
محمدی، حمیدرضا. احمدی، ابراهیم (۱۳۹۷). موازنه گرایی در سیاستهای ژئوپلیتیکی هند (با تأکید بر نقش و جایگاه بندر چابهار). پژوهشهای دانش زمین. ۹ (33).
مجتهدزاده، پیروز (1395). جغرافیایی سیاسی و سیاست جغرافیایی. تهران: انتشارت سمت.
مختاریهشی، حسین (۱۳۹۷). تبیین مفهوم ژئواکونومی (اقتصاد ژئوپلیتیکی) و توصیههایی برای ایران. فصلنامه ژئوپلیتیک. ۱۴ (۲)، صص 82-56.
ولی قلی زاده، علی (1394). الگوی شناخت بحرانهای ژئوپلیتیکی (با تأکید بر بحران قرهباغ). تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
Agnew, J. (1998). The impossible capital: monumental rome under liberal and fascist regimes, 1870-1943. Geografiska Annaler: Series B, Human Geography, 80(4), 229-240.
Ahmadi, Syrus, Mohammad Reza Hafeznia, Bernard Hourcad, (2013); GEOPOLITICS OF BUFFER SPACES: CHARACTERISTICS OF IRAN’S BUFFER SITUATION BETWEEN GREAT POWERS IN THE INETEENTH AND TWENTIETH CENTURY (AD). Sciences. International. 25(4), 1019-1030.
Bahgat, G. (2010). Russia's oil and gas policy. OPEC Energy Review, 34(3-4), 162-183.
Blackwill, Robert D and Harris, Jennifer M (2016), War by Other Means. Harvard University Press.
chen, Wen- Sheng (2010), China’s oil strategy: ‘’ coing out to Iran’’, Asian Politics & Policy, vol 2.
Cowen, Deborah and Smith, Neil (2009), “
After Geopolitics? From the Geopolitical Social to Geoeconomics,” Antipode 1, 22–48.
https://doi. org/10.1111/j.1467-8330.2008.00654.x.
Dodds, Klaus. (2000). “Geopolitical in a Changing World,” England: Pearson Education Limited.
Dwivedi, R. L. (1990). Fundamentals of political geography. AllahabaD: Chaitanya Publishing House...
Ehteshami, A. (2006). The Middle East: between ideology and geo-politics. In The Bush doctrine and the war on terrorism(pp. 118-134). Routledge.
Escobar, pepe. (2007); Shiitestan in Michel Korinam and John Laughland, eds. Shia power: Next Target Iran? London: Vallentin.
Fair,C. Christiane, (2007), Indo-Iranian ties:thicker than oil. Middle east,vol11, No. 1.
Hindustan Times, jan 25, 2006.
International lanferenceiyadh, 2005.
Katzenstein, Peter, (2005), AworId of Regions: Asia & Europe in the American imperium, Ithacany & London: Cornell university press.
Koshy, N. (2008), UN and the Gulf Crisis. Economic and Political Economy, 32(47), 22-28.
Pant, Harsh. (2004). India and Iran: An ‘axis’ in the making? Asian Survey, 44(3), 369–383.
Pant, Harsh. (2011). India’s relations with Iran: Much ado about nothing. The Washington Quarterly, 34(1), 61–74.
Soltaninejad.Mohammad (2017),Iran–India Relations:The Unfulfilled Strategic Partnershi, India Quarterly 73(1) 21–35, DOI: 10.1177/0974928416683054.
Taylor, Peter (1994). Political Geography. England: Longman Scientific & Technical.
سایتها
www. financialtribune.com, 2019.
www. Moj news.com, 2013.