سیاست تعامل سازنده و الزام توسعه روابط اقتصادی ایران و افریقا

نویسندگان

چکیده

هدف اصلی این مقاله تشریح و تبیین چرایی ضرورت بسط مناسبات میان ایران و افریقا در مسیر اقتصادی است. طرح سیاست تعامل سازنده همراه با سیاست تعاملی ضدنظام سلطه به‌عنوان راهبرد کلان سیاست خارجی دولت نهم و دهم و درنتیجه افزایش جایگاه و موقعیت جهان درحال‌توسعه برای نقد اصول و مبانی حاکم بر نظام بین‌الملل کنونی باعث شده است تا در مقطع فعلی در قالب تعامل جنوب ـ جنوب، روابط با افریقا واجد اهمیت فراوانی شود. ازاین‌رو موقعیت این منطقه با تعدد کشورها و ظرفیت‌های نهادی و اقتصادی باعث شده است تا جمهوری اسلامی در راستای اهداف کلان خود دیپلماسی عمومی را به‌عنوان ابزار اصلی در بهره‌گیری از موقعیت افریقا به‌کار بندد. این درحالی است که نگاه اجمالی به شرایط افریقا و نیاز مبرم آن به توسعه از یک‌سو و نیز نحوه تعامل قدرت‌های درحال ظهور با کشورهای این قاره از سوی دیگر نشان می‌دهد که قدرت نرم ایران در رابطه با افریقا نیازمند تقویت مناسبات و تعاملات اقتصادی است. بنابراین دیپلماسی عمومی ایران و نیز اقتصاد درحال‌توسعه کشور ناگزیر از توجه به پیوندهای اقتصادی با این منطقه در کنار روابط سیاسی است.

کلیدواژه‌ها