%0 Journal Article %T قدرت، نوپدیدگی و بحران در سیستم‌های بین‌المللی پیچیده و آشوبی: گامی به سوی مدل نظری نوین %J فصلنامه روابط خارجی %I پژوهشـکده تحقیقـات راهبردی مجمـع تشخیـص مصلـحت نظـام %Z 2008-5419 %A قاسمی, فرهاد %D 2020 %\ 11/21/2020 %V 12 %N 3 %P 423-459 %! قدرت، نوپدیدگی و بحران در سیستم‌های بین‌المللی پیچیده و آشوبی: گامی به سوی مدل نظری نوین %K پیچیدگی %K سیستم‌های بین‌المللی پیچیده و آشوبی %K بحران %K نو پدیدگی %K قدرت %R %X بحران‌ها به دلیل اهمیت و دائمی بودنشان در سیستم بین‌الملل، همیشه در کانون نظریه‌پردازی علم روابط بین‌الملل و سیاست‌گذاری کشورها قرار داشته‌اند. تحول سیستم بین‌الملل، تحول در دستگاه تحلیلی _ نظری بحران‌ها را در پی داشته و به همین منظور تکامل سیستم بین‌الملل و تبدیل آن به سیستم پیچیده _ آشوبی دستگاه تحلیلی یادشده را با بنیادها و قواعد نوینی روبه‌رو نموده که نوپدیدگی از برجسته‌ترین پیامدهای آنها می‌باشد. بر همین اساس با توجه به ناکارآمدی ادبیات موجود در توجه به این موضوع، این پرسش اساسی مطرح می‌شود که «سازوکار علّی شکل‌گیری بحران‌ها در سیستم بین‌الملل پیچیده و آشوبی چگونه عمل می‌کند؟». پژوهش حاضر با محوریت بخشیدن به نظریه «پیچیدگی و آشوب» و با تأکید بر منطق غیرخطی حاکم بر سیستم بین‌الملل نوین، دستگاه تحلیلی بحران را بر پایه دینامیک قدرت غیرخطی، نوپدیدگی شناختی، علّی و قوانین بازسازماندهی نظری بررسی کرده و دو مدل «هیترارشی» و «پانارشی» را به‌عنوان مدل‌های اصلی در شکل‌دادن به نوپدیدگی در روابط بین‌الملل مطرح کرده است. بحران‌ها، برآمده از گرایش سیستم‌های بین‌المللی پیچیده و آشوبی و دینامیک قدرت آن به زایش نوپدیدگی و کارکرد در دو منطقه مجزای پیچیدگی و انطباقی است که حاکمیت سازوکارهای غیرخطی در این مناطق سبب‌ساز بحران خواهند بود. %U https://frqjournal.csr.ir/article_128774_c2ab10e3d2a03be13c7366d4455ca4cf.pdf