مدل‏ های سنجش قدرت ملی؛ ارزیابی خطر جنگ قدرت‏ های بزرگ در نقاط بحرانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری رشته روابط بین‌الملل، دانشکده اقتصاد و علوم ‏سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

2 دانشیار روابط‏ بین ‏الملل، دانشکده اقتصاد و علوم‏ سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

علی‏رغم پیشرفت‏ های گسترده در حوزۀ نظریه ‏پردازی و تبیین علل وقوع جنگ در طول نیمه دوم قرن بیستم، فهم ما از ریشه ‏های بروز مناقشات و کشمکش ‏های بین ‏المللی همچنان در یک سطح مقدماتی باقی‏ مانده است. در این میان نظریۀ «سیکل قدرت» در تلاش برای ارائۀ یک تبیین علّی شفاف و روشمند، در مقایسه با سایر رویکردهای مرتبط امیدواری ‏هایی را در این زمینه پدید آورده است. این نظریه تصمیم ‏گیری در مورد جنگ را در متن صعود و افول قدرت نسبی دولت ‏ها قرار داده و تأثیر تغییرات غیرخطی بلندمدت یا نقاط بحرانی در قدرت نسبی یک دولت را بر گرایش آن به‌ سوی جنگ ‏های گسترده مورد سنجش قرار می ‏دهد. بدین منظور پرسشی که مطرح می ‏شود این است که «آیا بین وقوع این نقاط بحرانی در سیکل قدرت و وقوع جنگ میان قدرت ‏های بزرگ ارتباط معناداری وجود دارد؟» به‌عنوان پاسخی موقت فرضیه پژوهش این است که احتمال وقوع جنگ گسترده در طول دوره ‏های بحرانی به دلیل شوک ناگهانی ناشی از دگرگونی در موازنۀ قدرت و نقش و حاکمیت فضای عدم اطمینان، سوءبرداشت و محاسبه اشتباه میان تصمیم‏ گیرندگان، نسبت به سایر مواقع بیشتر است. به منظور آزمون گزارۀ فوق، قابلیت ‏های نسبی قدرت‏ های بزرگ با استفاده از داده ‏های به‌روز شده «پروژه همبستگی ‏های جنگ»  (COW)در طول دوره زمانی 1816-2012 و در قالب ارائه مدل جدیدی از سنجش قدرت ملی ارزیابی و زمان‏بندی نقاط بحرانی در چرخۀ قدرت هر کشور با وقوع جنگ بین قدرت‏ های بزرگ مقایسه می ‏شود. یافته ‏ها از این فرض نظریه حمایت می‌کنند که احتمال وقوع جنگ گسترده در طول دوره ‏های بحرانی نسبت به دوره ‏های عادی بیشتر است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار