بررسی مقایسه‌ای رویکرد سیاست خارجی آمریکا در دوران اوباما و ترامپ در منطقه آسیای شرقی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد مطالعات منطقه‌‌ای گرایش آسیای شرقی دانشکده روابط بین‌‌الملل وزارت امور خارجه، تهران

2 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد مطالعات منطقه‌ای گرایش خاورمیانه و شمال آفریقا دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه و پژوهشگر مهمان پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه مرکز پژوهش‌های علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه وزارت امور خارجه، تهران

چکیده

«سیاست موازنه مجدد» اوباما در منطقه آسیای شرقی با هدف بازتعریف منافع، تهدیدات و راهبردهای سیاسی، اقتصادی و نظامی پیگیری شد. با روی کار آمدن دونالد ترامپ، موازنه مجدد جای خود را به سیاست «نخست آمریکا» داد که در آن منافع ایالات متحده بیش از هر موضوع دیگری مورد توجه قرار گرفت. پرسش اساسی مقاله حاضر آن است که «سیاست موازنه مجدد» اوباما و «سیاست نخست آمریکا» ترامپ چگونه در جهت ارتقای منافع آمریکا در آسیای شرقی پیگیری شده است؟ در پاسخ به این پرسش، نگارندگان معتقدند که سیاست موازنه مجدد با اتخاذ رویکردی چندجانبه‌گرایانه و تمرکز بر جلوگیری از رشد اقتصادی و نظامی چین، با هدف اجماع‌سازی میان کشورهای همسو با سیاست‌های ایالات متحده در آسیای شرقی دنبال شده است؛ درحالی‌که سیاست‌های ترامپ با رویکردی یک‌جانبه‌گرایانه در حوزه اقتصاد و چندجانبه‌گرایانه در حوزه‌های نظامی و سیاسی و با تمرکز بر بحران شبه‌جزیره کره، در راستای بسط رقابت منطقه‌ای با چین در این منطقه پیگیری می‌شود. در این مقاله روش پژوهش «تحلیلی و توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای» بوده و با بهره‌گیری از مکتب کپنهاگ تلاش شده است که با تبیین و تحلیل سیاست‌های اوباما و ترامپ در آسیای شرقی، به بررسی تمایز، وجوه مشترک و رویکردهای هر یک پرداخته، جهت‌گیری جدید سیاست خارجی ایالات متحده را در دوره ترامپ در منطقه آسیای شرقی ترسیم نماید.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Comparative Study of the US Foreign Policy Approach in the Obama and Tramp Administrations in the East Asian Region

نویسندگان [English]

  • Shayan Jozani Kohan 1
  • Shahin Jozani Kohan 2
1 MA in Regional Studies-East Asia of School of International Relations of Ministry of Foreign Affairs of the Islamic Republic of Iran, Tehran, Iran.
2 MA in Regional Studies- The Middle East and North Africa(MENA) of School of International Relations of Ministry of Foreign Affairs of the Islamic Republic of Iran
چکیده [English]

Obama’s Rebalancing policy has been followed in the East Asian region with aim of redefinition of interests, threats and political, economic and military strategies. By coming Donald Trump to the power, the rebalancing has been replaced by “America First policy” in which the U.S. interests have been addressed more than any other issue. The question of this study is that how have “the Obama’s rebalancing policy” and “Trump’s America First policy” been followed to enhance U.S. interests in East Asia? In response to this question, the author believes that rebalancing policy has taken a comprehensive approach and focused on prevention of economic and military growth of China and with the aim of uniting all countries consistently with U.S. diplomacy in East Asia, while Trump’s policy is pursued by a unilateral approach in the economy arena and multilateral in military and political areas with focus on crisis of Korean peninsula and along the expansion of regional competition with china in this region. The study method in this study is analytical and descriptive and use of library references. This article uses Copenhagen school and tires to clarify and analyze Obama’s and Trump’s foreign diplomacies in the East Asia, and examines the difference, common points and approaches of each one and new orientation of foreign policy of U.S. in Trump term in East Asia.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Rebalance
  • United States
  • Trump
  • Obama
  • China

مراجع

بوزان، باری (1389). مردم، دولت‌ها و هراس. چ دوم. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی، انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی.
جمشیدی، محمد (1395). تجدید توازن: استراتژی کلان ایالات متحده در دوره اوباما. پژوهشنامه علوم سیاسی. سال یازدهم. (۳). صص 50-7.
طباطبایی، سید محمد. قیاسی، امیر (1392). راهبرد سیاسی و امنیتی ایالات متحدة آمریکا در قبال چین (2008- 2012) بر اساس تئوری موازنه نرم. فصلنامه مطالعات سیاسی – اجتماعی جهان. ۳ (۲).
عبداله خانی، علی (1392). نظریه‌های امنیت. چ دوم. تهران: انتشارات موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر تهران.
محمدزاده ابراهیمی، فرزاد. ملکی، محمدرضا. امام‌جمعه زاده، سید جواد (1395). سیاست خارجی آمریکا در پرتو راهبرد محور آسیایی دولت اوباما. فصلنامه مطالعات روابط بین‌الملل. ۹ (33). صص 104-79.
An, Baijie (2017),”Leaders shepherd $253.5b in deals”, CHINA DAIY, Available at: http:// www. chinadaily. com. cn/ world/ 2017- 11/10/ content_34343129.htm
Buzan, Barry & Hansen, Lene (2009),“The Evolution of International Security Studies”, Cambridge University Press, First Published, New York.
Buzan, Barry & Waever, Ole (2003),” Regions and Powers (The Structure of International Security)”, Cambridge University Press, First Published, New York.
Campbell, Kurt & Andrews, Brian (2013),“Explaining the US ‘Pivot’ to Asia”, The Asia Group Chatham House, August.
Chadha, Vivek (2014),“Military Implications of the US Rebalancing Strategy”, Asian Strategic Review (US Pivot and Asian Security), Institute for Defence Studies & Analyses (Pentagon Press), First Published, New Delhi.
Economy, Elizabeth (2016),”Objectives and Future Direction for Rebalance Economic Policies”, Council on Foreign Relations, 31 March.
Gady, Franz- Stefan, Feaver, Peter, Ross, Robert & Goldstein, Avery (2017),”President Trump’s Strategy for Asia Expert Perspectives”, Georgetown Journal of Asian Affairs, Spring.
Grygiel, Jakub (2015),”Countering Gray-Zone Wars; Arming Our Allies: The Casefor Offensive Capabilities”, Parameters, 4 (3).
Gupta, Arvind & Shrivastav, Sanjeev K. (2014), “Evolution of US Rebalancing Strategy: Implications for India”, Asian Strategic Review )US Pivot and Asian Security(, Institute for Defence Studies & Analyses (Pentagon Press), First Published, New Delhi.
Gupta, Rukmani (2014),”US Pivot to Asia and China: Rhetoric, Responses and Repercussions”, Asian Strategic Review )US Pivot and Asian Security(, Institute for Defence Studies & Analyses (Pentagon Press), First Published, New Delhi.
Hamanaka, Shintaro (2014),“Trans- Pacific Partnership Versus Regional Comprehensive Economic Partnership: Control of Membership and Agenda Setting”, Asian Development Bank (ADB Working paper Series on Regional Economic Integration), No. 146. December.
Hearn, Adrian H. & Myers, Margaret (2015),”China and The TPP: Asia- Pacific Integration or Disintegration? (China and Latin America Report)”, The Dialogue, July.
Jimbo, Ken (2015),“Japan- US- Australia Cooperation on Capacity Building in Southeast Asia”, US- Japan- Australia Security Cooperation Prospects and Challenges, Stimson Center, Washington. DC, April.
Kirshner, Jonathan (1998),”Political Economy in Security Studies after the Cold War”, Review of International Political Economy, Vol. 5, No. 1. Spring.
Layne, Christopher (2008),“China’s Challenge to US Hegemony”, Current History, January.
Larres, Klaus (2017),”Donald Trump and America’s Grand Strategy: U.S. foreign policy toward Europe, Russia and China”, Global Policy, Institute for Advanced Study in Princeton, May.
Mahnken. et al, Thomas G. (2012),“Asia in the Balance Transforming US Military Strategy in Asia”, A Project of the American Enterprise Institute, June.
Ming, Lee 2017, ”Taiwan in Trump’s Perspective: A Bargaining Chip?”, Asia Policy 24, The National Bureau of Asian Research, July.
Morrison, Wayne M. (2017),”China- U.S. Trade Issues”, Congressional Research Service, August.
Muni, S.D. (2014),”US Pivot and Asian Security”, Asian Strategic Review (US Pivot and Asian Security), Institute for Defence Studies & Analyses (Pentagon Press), First Published, New Delhi.
Muni, S.D. & Chadha, Vivek (EDs.) (2014), Asian Strategic Review )US Pivot and Asian Security(, Institute for Defense Studies & Analyses (Pentagon Press), First Published, New Delhi.
Nanto, Dick K. & Manyin, Mark E. (2010), “China- North Korea Relations”, Congressional Research Service, 28 December.
Przystup, James J. & Saunders, Phillip C. (2017),” Asia and the Trump Administration: Challenges, Opportunities, and a Road Ahead”, Institute for National Strategic Studies, Strategic Perspectives, No. 26, June.
Rajagopalan, Rajesh (2017),”U.S.- India Relations under President Trump: Promise and Peril”, Asia Policy 24, The National Bureau of Asian Research, July.
Romaniuk, Scott Nicholas & Webb (2015), Stewart Tristan, “Extraordinary Measures: Drone Warfare, Securitization, and the “War on Terror””, Global Security Studies, 6 (2),.
Sahashi, Ryo (2015),“Australia, Japan, and US Trilateral Cooperation in the Regional Security Architecture”, US- Japan- Australia Security Cooperation Prospects and Challenges, Stimson Center, Washington. DC, April.
Saunders, Phillip C. (2013), “The Rebalance to Asia: U.S.- China Relations and Regional Security”, Institute For National Strategic Studies, No. 281, August.
Tatsumi, Yuki (2015), “US- Japan- Australia Cooperation in Defense Equipment: Untapped Potential or a Bridge Too Far?”, US- Japan- Australia Security Cooperation Prospects and Challenges, Stimson Center, Washington. DC, April.
Tsai, Sabrina (2013),“Obama’s Second Term in the Asia- Pacific Region Reflecting on the Past, Looking to the Future”, Project 2049 Institute, September.
Wen, Jin Yuan (2012),“The Trans- Pacific Partnership and China’s Corresponding Strategies”, Center for Strategic and International Studies (CSIS), June.
Xie, Tao (2017),“China- U.S. Relations during the Trump Administration: Mixed Signals, Increased Risks”, Asia Policy 24, The National Bureau of Asian Research, July.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار