احیای جنبش ناسیونالیستی بلوچ در پاکستان از سال 2004 به بعد، به یکی از منابع تهدید امنیت داخلی این کشور و امنیت ملی همسایگان آن از جمله ایران، تبدیل شده است که تبیین آن اهمیت ویژهای دارد. هدف این پژوهش نشان دادن تأثیرات اشغال نظامی افغانستان پس از سال 2004 بر روابط داخلی پاکستان با قبایل پشتون و بلوچ در پاکستان است، یعنی عملاً در اینجا به تعاملات منطقهای و تأثیر آن بر امور داخلی پاکستان توجه میشود. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که درگیریهای داخلی و جنبشهای قومی در یک کشور، تنها تحتتأثیر سیاستهای داخلی نیستند بلکه تحتتأثیر تحولات کشورهای همسایه نیز میباشند. ادعای اصلی پژوهش پیشرو آن است که اشغال نظامی افغانستان و رویآوری پاکستان به جنگ با نیروهای طالبان، فضای مناسبی را برای درگیری قبایل با حکومت مرکزی پاکستان و خصوصا احیای جنبش ملیگرای بلوچ در پاکستان فراهم آوردهاست.
ریگی, حنیفه, & هادیان, ناصر. (1392). تأثیر اشغال نظامی افغانستان بر روابط پاکستان با قبایل آن با تاکید بر ملیگرایی قوم بلوچ (2012-2004). فصلنامه روابط خارجی, 5(3), -.
MLA
حنیفه ریگی; ناصر هادیان. "تأثیر اشغال نظامی افغانستان بر روابط پاکستان با قبایل آن با تاکید بر ملیگرایی قوم بلوچ (2012-2004)". فصلنامه روابط خارجی, 5, 3, 1392, -.
HARVARD
ریگی, حنیفه, هادیان, ناصر. (1392). 'تأثیر اشغال نظامی افغانستان بر روابط پاکستان با قبایل آن با تاکید بر ملیگرایی قوم بلوچ (2012-2004)', فصلنامه روابط خارجی, 5(3), pp. -.
VANCOUVER
ریگی, حنیفه, هادیان, ناصر. تأثیر اشغال نظامی افغانستان بر روابط پاکستان با قبایل آن با تاکید بر ملیگرایی قوم بلوچ (2012-2004). فصلنامه روابط خارجی, 1392; 5(3): -.